Σατραπεία.

Τί συμφορά, ἐνῶ εἶσαι καμωμένος    
γιά τά ωραία καί μεγάλα ἔργα    
ἡ ἄδικη αὐτή σου ἡ τύχη πάντα    
ἐνθάρρυνσι κ' ἐπιτυχία νά σέ άρνεῖται·    
νά σ' ἐμποδίζουν εὐτελείς συνήθειες,    
καί μικροπρέπειες, κι ἀδιαφορίες.    
Καί τί φρικτή ἡ μέρα πού ἐνδίδεις    
(ἡ μέρα πού ἀφέθηκες κ' ἐνδίδεις),    
καί φεύγεις ὁδοιπόρος γιά τά Σοῦσα,    
καί πιαίνεις στον μονάρχην Ἀρταξέρξη    
πού εὐνοϊκά σέ βάζει στήν αὐλή του,    
καί σέ προσφέρει σατραπεῖες καί τέτοια.    
Καί σύ τά δέχεσαι μέ ἀπελπισία    
αὐτά τά πράγματα ποὺ δὲν τὰ θέλεις.    
Ἄλλα ζητεί ἡ ψυχή σου, γι' ἄλλα κλαίει·    
τὸν ἔπαινο του Δήμου καί τῶν Σοφιστῶν,    
τὰ δύσκολα καὶ τ' ἀνεκτίμητα Εὗγε·    
τὴν Αγορά, τὸ Θέατρο, καί τούς Στεφάνους.    
Αὐτά ποῦ θὰ στὰ δώσει ὁ Ἀρταξέρξης,    
αὐτά ποῦ θὰ τὰ βρεῖς στὴ σατραπεία·    
καὶ τί ζωὴ χωρὶς αὐτά θὰ κάμεις.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

------------------------------------

Ποτέ δεν περίμενα ότι θα ήταν τόσο δύσκολο να μην ενδώσω και να μην ακούω τις σειρήνες...
Τίποτα δεν έχει κριθεί ακόμα...

Καλό μήνα...